Συνολικές προβολές σελίδας

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2018

Ομιλία του Μακαριστού Μητροπολίτη Τριφυλίας και Ολυμπίας Ανδρέα στο Σελλά το έτος 1928



Ομιλία του Μακαριστού Μητροπολίτη Τριφυλίας και Ολυμπίας Ανδρέα στο Σελλά το έτος 1928
..................................................
Απόσπασμα από το Περιοδικό «ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΑΙ»
(16-31 Μαίου 1928 Αριθμός φύλλου 680)

....................................................
ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑΣ
Τ Ο   Σ Ε Λ Α
Πρός Ἀνατολάς τῆς Κυπαρισσίας καί  εἰς τετράωρον ἀπ’ αυτῆς ἀπόστασιν εὕρηται τό σήμερον ἐννενήκοντα οἰκογενείας ἀριθμοῦν χωρίον Σελ, περί οὗ ἐξηκριβώσαμεν τάς ἀκολούθους πληροφορίας:
Κατῳκήθη πρό ἱκανῶν αἰώνων παρ’ ἀποίκων ἐλθόντων εἰς την ἐνταῦθα πετρώδη περιοχήν ἐκ τοῦ χωρίου «Σέλιτσα» τῆς Μεσσηνίας, ἐξ οὗ παρήχθη και το ὄνομα Σελᾶ. Πρό τοῦ κατοικηθῇ το Σελᾶ ὑπῆρχον πέριξ τῶν ὁρίων τοῦ χωρίου τούτου περί τούς ἑξήκοντα συνοικισμοί (μαχαλάδες), ἀπαρτιζομένου ἑκάστου τούτων ἐκ 15-20 οἰκιῶν και ἔχοντος και Ἐκκλησίαν: σήμερον μόνον τά ἐρείπια τῶν συνοικισμῶν και τῶν ἐκκλησιῶν τούτων σώζονται: εὑρίσκονται δέ παρ’ αὐτούς καί πολλοί τάφοι περιέχοντες ὀστᾶ χριστιανῶν ὀρθοδόξων, καθόσον ὡς λέγουσιν οἱ ἀνακαλύπτοντες αὐτούς, οἱ ἐν αὐτοῖς σκελετοί εὑρίσκονται ἔχοντες ἐστραμμένην τήν κεφαλήν πρός ἀνατολάς, καθ’ ἅ εἴθισται νά θάπτωνται οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί.
Εἶναι ἄγνωστος ἡ ἐποχή ,καθ’ ἥν κατεστράφησαν οἱ συνοικισμοί οὗτοι.
Μέχρι τοῦ ἔτους 1878 τό Σελᾶ ἧτο πρωτεύουσα τῶν ἡνωμένων δήμων Τριπύλης και Ἀετοῦ, ἀλλά κατ΄ ἐκεῖνο τό  ἔτος χωρισθέντων τῶν δήμων Τριπύλης καί Ἀετοῦ εἰς ἰδιαιτέρους τοιούτους ἐγένετο  πρωτεύουσα τοῦ μέν δήμου Τριπύλης τό Ραφτόπουλον, τοῦ δέ δήμου Ἀετοῦ ὁ Ἀετός. Τό Σελᾶ μετά τόν χωρισμόν τοῦτον ὑπήχθη εἰς τόν δήμον Τριπύλης, ἀποκληθέντα οὕτω, διότι τρεῖς πύλαι ὡδήγουν εἰς την περιφέρειαν αὐτοῦ, πρός ἀνατολάς μέν ἡ πύλη τοῦ φρουρίου τῶν «Σαφλαγούρ», πρός τό νοτιοανατολικόν μέρος ἡ πύλη τοῦ ἐν τῇ θέσει «Μπούσια» κτιρίου καί πρός δυσμάς ἡ πύλη τοῦ καλουμένου «Ἑλληνικοῦ» φρουρίου.
Ἐν Σελᾶ ἤκουσα τό ἑξῆς ἀξιοπερίεργον: Κατά τό  ἔτος 1826-1827 μετά τήν καταστροφήν τοῦ Ἰμβραήμ Πασᾶ Τοῦρκός τις στρατιώτης παρέλαβε μεθ’ ἑαυτοῦ εἰς Μικράν Ἀσίαν μίαν γυναῖκα, ὀνομαξομένην Ἀνναν, σύζυγον τοῦ Γιαννάκη Γαραντζιώτου ἐκ Σελᾶ, μετά τοῦ ἀβαπτίστου μονοετοῦς  ἄρρενος τέκνου αὐτῆς: ἐν Μικρᾷ Ἀσίᾳ αὕτη ἠσπάσθη τόν Ἰσλαμισμόν καί ἐγένετο σύζυγος τοῦ Τούρκου τούτου ἀλλ’ ὅτε μετά τήν ἀπελευθέρωσιν διετάχθη παρά τῶν Δυνάμεων ἡ ἀνταλλαγή τῶν ἑκατέρωθεν αἰχμαλώτων, μαθοῦσα τοῦτο ἡ εἰρημένη γυνή ἐδήλωσεν είς τόν Τοῦρκον ὅτι ἐπιθυμεῖ νά ἐπιστρέψη είς τήν πατρίδα αὑτῆς, ἀφ’  ἧς ἀπουσίαζεν ἐπί τρία ἔτη: ὁ δέ Τοῦρκος σύζυγος αὐτῆς οὐδεμίαν ἀντίρρησιν  ἔφερε, τοὐναντίον μάλιστα ἐφοδιάσας αὐτήν διά χρημάτων προέπεμψε μέχρι τοῦ πλοίου, ὅπερ ἐπανέφερε ταύτην μετά τοῦ τέκνου είς την  Ἐλλάδα: μετά τήν ἐπιστροφήν αὐτῆς ἐξωμολογήθη τά τῆς ἀρνησιθρησκείας αύτῆς πρός τόν τότε Ἐπίσκοπον Τριφυλίας Παΐσιον, ὅστις ἐπέβαλεν αύτῇ τά προσήκοντα ἐπιτίμια, νουθετήσας ἅμα καί τόν πρῶτον χριστιανόν σύζυγον αὐτῆς ὅπως παραλάβῃ ταύτην παρ’ ἑαυτῷ ὅπερ καί ἔπραξεν οὗτος, συζήσας μετά τῆς γυναικός ἐν εἰρήνῃ καί ἁρμονίᾳ μέχρι θανάτου.
Κατά τό ἐν Σελᾷ ἱερῷ ναῷ τῆς ἁγίας Τριάδος κήρυγμά μου ὡμίλησα κατά τῆς μαγείας καί τῆς δεισιδαιμονίας.
«Ἡ μαγεία, εἶπον , εἶναι δεῖγμα ἐλλείψεως σταθερᾶς πίστεως, εἶναι πρᾶξις ἐλέγχουσα ἔλλειψιν πεποιθήσεως ἐπἰ τήν τά καθ’ ἡμᾶς ἅπαντα πανσόφως καί πατρικῶς κατευθύνουσαν πρόνοιαν τοῦ Θεοῦ, εἶναι πρᾶξις γελοιοποιοῦσα τόν  ἅνθρωπον, εἶναι ἀπομάκρυνσις ἀπό τοῦ Χριστοῦ καί προσέγγισις πρός τά πονηρά πνεύματα. Ἐπιθυμεῖς τήν εὐτυχῆ ἔκβασιν μιᾶς ὑποθέσεως: Διατί δέν προστρέχεις εἰς τόν Θεόν,  ὅστις ἐάν τό πρᾶγμα συμφέρῃ σοι ψυχικῶς, θά παράσχῃ τό αἰτούμενον; Ἐάν δέν σοι παρέχῃ τοῦτο, δέον νά συμπεράνῃς ἀσφαλῶς ὅτι ἐκείνο τό ὁποίον ζητεῖς και ποθεῖς θά εἶναι πρός βλάβην , πρός καταστροφήν σου. Καί τά νήπια ἐπιζητοῦσι πολλά πράγματα καί κλαίουσι διά την στέρησιν αύτῶν , ἀλλ’ αί μητέρες των χορηγοῦσι μόνον  ὅσα συμφέρει αὑτοῖς να δώσωσι. Ὥστε καί ἄν ὁ Θεός δέν σοι παρέχῃ τό ζητούμενον δέον νά μή ἀδημονῇς, νά μή ἀγανακτῇς, νά μή προστρέχῃς εἰς τά πονηρά πνεύματα διά τῆς μαγείας ὅπως σέ βοηθήσωσιν εἰς τήν ἀπόκτησιν αὐτοῦ, διότι πᾶν πρᾶγμα, ὅπερ δέν χορηγεῖ καί δέν εὐλογεῖ ὀ Θεός εἶναι καταδεδικασμένον ἐκ τῶν προτέρων.
Ἀλλ’ ἴσως εἴπῃ τις: «κατέφυγον εἰς τήν μαγείαν καί ἀπηλλάγην τοῦ δεῖνος ἐνοχλητικοῦ πράγματος καί ἐκέρδισα τό δεῖνα ποθητόν πρᾶγμα!  Ἐν πρώτοις ἐξεταστέον  ἄν ἔδει νά ἀπαλλαγῇς ἀπό τῆς κατατρυχούσης σε ἐνοχλήσεως, ἥν παρεχώρησεν ὀ Θεός ὅπως ὐφίστασαι ἵνα προφυλαχθῇς ἀπό πολλῶν ἀτόπων καί θλιβερῶν αποτελεσμάτων, ὡς παρεχώρησεν, ὅπως ὀ μέγας τῶν Ἐθνῶν Ἀπόστολος Παῦλος κατατρύχηται ὑπό σκόλοπος τῇ σαρκί ἵνα κολαφίζῃ αὐτόν ἵνα μή «ὑπεραίρηται» ἐξεταστέον ἐπίσης ἐάν ἐκεῖνο, ὅπερ ἐκέρδισας σέ κατέστησεν εὐτυχῆ ἤ μᾶλλον δυστυχῆ καί προετοιμάζει σοι αἰώνιον συμφοράν. Διατί βλέπομεν τά πράγματα μόνον διά τοῦ σωματικοῦ βλέμματος κατ’ ἐπιλογήν  καί δέν ἐντείνομεν τό ψυχικόν βλέμμα ἵνα εἰσδύσωμεν εἰς τό βάθος εἰς τήν οὐσίαν τῶν πραγμάτων;
Ἔπειτα καί αὐτό τό φαινομενικόν καλόν, ὅπερ λέγεις ὅτι σοί ἐχορήγησεν ἡ μαγεία, τ. ἔ. ὁ Σατανᾶς, ἐπί πόσον καιρόν νομίζεις ὅτι θά διαρκέσῃ;
Ὁ Σατανᾶς εἶναι ψεύστης καί ἀνθρωποκτόνος καί σοί προξενεῖ πρός στιγμήν δῆθεν καλόν, ἵνα κερδίσῃ τήν ἐμπιστοσύνην σου καί σέ ἀποκτήσῃ ἀφωσιωμένον ὀπαδόν του καί οὕτω σέ καταστήσῃ σύν τῷ χρόνω τέλειον πτῶμα καί ἀνταλάξῃ τό πρῶτον ἐπίπλαστον καλόν διά τῆς ἀπογνώσεως καί τῆς τελείας κατερειπώσεως ψυχῆς καί σώματος.
Ἀπειράκις προτιμῶ νά πάσχω κοσμικῶς καί σωματικῶς ὤν μετά τοῦ Θεοῦ, ἤ νά ευτυχῶ προσεγγίζων εἰς τόν Σατανᾶν διά τῆς μαγείας.
Τά ἐν τῷ κόσμῳ λυπηρά δέν τά προκαλεῖ ὁ Θεός, ἀλλ’ ἡ ἁμαρτία, ἡ ὑπό τοῦ Σατανᾶ εἰσηγουμένη καί προστατευομένη: ἐάν λοιπόν θέλῃς νά ἀπαλλαγῇς τῶν λυπηρῶν φεῦγε ἀπό τῇς ἁμαρτίας καί μή προσέρχου πρός τόν Σατανᾶν διά τῆς μαγείας, διότι ἀντί νά ἐξαλείφῃς, ἐπαυξάνεις καί συσσωρεύῃς ταῦτα.
Προστρέχεις εἰς τήν μαγείαν καί ἵνα μάθῃς ὁποῖον θά εἶναι τό μέλλον σου: Ὁ Σατανᾶς διά τῶν ὀργάνων αὑτοῦ, τῶν μάγων, θά σοί παραστήσῃ τό μέλλον τοιοῦτο, ὡς συμφέρει τῇ πανουργίᾳ καί τῇ κακουργίᾳ αὑτοῦ, καί θά ἐμβάλῃ εἰς σέ τοιαύτας χιμαιρικάς ἐλπίδας καί προσδοκίας ὥστε δι’ αὐτῶν νά ἀφαιρέσῃ τήν σοβαρότητα καί πνευματικότητά σου καί νά ὑποθάλπῃ διαρκῶς τά εὐτελέστερα καί φαυλότερα τῶν παθῶν.
Τίς ἡ ἀνάγκη ὅπως μάθῃς τό μέλλον σου; Δέν σοί τό λέγει καθαρώτατα ο Θεός διά τῶν ἁγίων Γραφῶν; δέν ἀκούεις τό «ἐάν εἰσακούσητέ μου τά ἀγαθά τῆς γῆς φάγεσθε, ἐάν δέ μου παρακούσητε μάχαιρα ὑμᾶς κατέδεται»; Ἰδού λοιπόν τό μέλλον: ἐξαρτᾶται ἀπό σέ καί μόνον νά καταστήσῃς τοῦτο εὐτυχές ἤ δυστυχές. Ἄκουσον τῶν θείων ἐντολῶν καί θά ἐχῃς πάντα τά ἀγαθά: ὑγείαν, ἀκμήν, ὑπόληψιν, τροφάς, ἐνδύματα καί τό σπουδαιότερον τήν εὐλογίαν τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία θά σοί προξενῇ ἀνέκφραστον καί διαρκῆ ψυχικήν εὐχαρίστησιν καί θά σέ προφυλάττῃ πανταχοῦ καί πάντοτε ἀπό παντός λυπηροῦ.
Ἡ ἱστορία σαφῶς μαρτυρεῖ περί τοῦ πόσῳ ἐγελοιοποίησεν, ἐξηυτέλισε καί ἐξηγρίωσεν ἠ μαγεία κατά το παρελθόν πολλάς χώρας καί πολλούς ἀνθρώπους, πεσόντας εἰς τά δίκτυα τῶν μάγων, οἵτινες ἀφ’ οὐ ἐξεμεταλλεύθησαν αὐτούς καί ἀφῂρεσαν ἀπ’ αὐτῶν πᾶσαν ὑλικήν καί ἠθικήν ἰκμάδα ἐστέρησαν τούτους καί αύτοῦ τοῦ λογικοῦ.
Μισήσατε τήν μαγείαν, ὡς ἁρμόζει εἰς ἀληθεῖς ὀπαδούς τοῦ Χριστοῦ, οὗτινος τό ἱλαρόν τῆς ἀληθείας φῶς διέλυσε τά πυκνά σκότη τῶν βλασφήμων, ἀνοήτων καί γελοίων μαγειῶν.
Μετά τῆς μαγείας δέ ἀς ἀποβάλωμεν καί πᾶσαν δεισιδαιμονίαν, ἥτις δεσμεύει τήν ἐνέργειαν τοῦ ἀνθρώπου, ὑποδουλώνει τό πνεῦμα καί καθιστᾷ τόν ἄνθρωπον ἀνίκανον ὅπως ἀπολαύσῃ τῶν αγαθῶν τῆς θρησκείας καί τῆς ἐλευθέρας ἐργασίας. Ἡ δεισιδαιμονία ἵσταται πλησιέστατα πρός τήν μαγείαν καί εἶναι οὕτως εἰπεῖν γέφυρα ὁδηγοῦσα πρός ταύτην.
Ἀποβάλετε τήν δεισιδαιμονίαν τῶν φυλακτηρίων, ἅτινα ἀναρτῶσι πολλαί μητέρες ἐπί τοῦ στήθους τῶν τέκνων των  καί ἀντί τούτων ἀναρτήσατε ἐπ’ αὐτῶν τόν Σταυρόν, τό γενικόν τοῦτο τῆς οἰκουμἐνῃς φυλακτήριον, το τραῦμα τοῦτο τῶν δαιμόνων.
 Ἀποβάλετε τήν δεισιδαιμονίαν τῆς ἀποφυγῆς τῆς ἐνάρξεως πάσης ἐργασίας ἐν ἡμέρᾳ Τρίτῃ: καθόσον πλήν τοῦ ἱστορικοῦ λόγου τῆς κατά τήν ἡμέραν ταύτην προκληθείσης ἐθνικῆς λύπης ἕνεκα τῆς πτώσεως τῆς βασιλίδος τῶν Πόλεων, οὐδείς λόγος συντρέχει ἵνα γενικῶς ἐκλάβωμεν τήν ἡμέραν ταύτην ὡς συντελοῦσαν ἵνα μή εὐοδῶνται αἱ κατ’ αὐτήν ἀρχόμεναι ἐργασίαι, διότι πᾶσαι αἱ ἡμέραι ἐν χειρί Θεοῦ ὑπάρχουσι καί καθ’ οἱανδήποτε ἡμέραν καί  ἄν ἐπιχειρήσω ἔναρξιν ἐργασίας, θά εὐοδωθῇ αὕτη ὅταν ἐπικαλεσθῶ προηγουμένως τήν θείαν προστασίαν ἐπ’ αυτήν καί ὅταν τό ἐλατήριον καί ὁ σκοπός, πρός ἅ ἀποβλέπει ἡ ἐργασία εἶναι ἁγνά καί ἔντιμα.
Ἀποβάλετε τήν δεισιδαιμονίαν τῆς κακῆς ἐκβάσεως τῆς ἡμέρας ἐκείνης κατά τήν πρωῒαν τῆς ὁποίας ἤθελέ τις συναντήσῃ ἱερέα διότι τοῦτο δέν εἶναι ἁπλῶς δεισιδαιμονία, ἀλλά ἀσἐβεια καί βλασφημία: ὁ Ἱερεύς  ὁ δι’ ἰδιαιτέρας χάριτος παρά τοῦ Θεοῦ πεπροικισμένος δέον νά θεωρῆται παρ’ ἡμῶν συναντώμενος κατά τήν ἔναρξιν τῆς ἡμέρας ἤ τοῦ ἔτους ὡς εγγύησις εὐτυχίας καί προκοπῆς καί οὐχί τοὐναντίον: πόσῳ κραδαινόμεθα πολλοί περί τήν πίστιν! Πόσῳ ὁ Σατανᾶς ἐξαπατᾷ τάς ψυχάς τῶν ὀλιγοπίστων καί διαστρέφει καί αὐτάς τάς προφανεστάτας ἀληθείας!
Ἐπίσης ἀποβάλετε καί πάσας τάς λοιπάς δεισιδαιμονίας καθ’ ἅς ὡρισμένα πτηνά εἰς ὡρισμένας ὥρας κελαδοῦντα προλέγουσι δῆθεν συμφοράς, καί ὡρισμένα πράγματα είς ὡριμένας ὥρας δέν πρέπει νά χορηγῶμεν είς τους γείτονας ἡμῶν, διότι δῆθεν θά δυστυχήσωμεν! Τοιοῦτοι λόγοι οὐχί μόνον δεν πρέπει νά γίνωνται πιστευτοί, ἀλλ’ οὐδέ κἄν νά ἐκστομίζωνται μεταξύ ἡμῶν, ὠς ἁρμόζει εἰς χριστιανούς φωτισθέντας διά τοῦ ἀπλέτου φωτός τῆς Εὐαγγελικῆς διδασκαλίας.
Ὅταν ἔχω δοθῇ ὁλόκληρος εἰς τόν Θεόν οὐδείς λόγος ὑπάρχει νά γίνωμαι ἔντρομος ἐκ τῶν ἀνωτέρω γελοίων ἀφορμῶν καί νά θεωρῶ τά πάντα ὡς ἄγρια, φοβερά, τυραννικά καί βλαβερά: ἀλλ’ ὡπλισμένος διά τοῦ θώρακος τῆς πίστεως προχωρῶ εἰς τόν ἀγῶνα τοῦ βίου θαρραλέος καί διαρκῶς ἀτενίζων πρός τόν οὐρανόν, μηδέν δ’ ἄλλο φοβούμενος εἰμἠ μόνον τήν ἁμαρτίαν, μήπως αὕτη περιπλέξῃ με εἰς τά δίκτυα αὑτῆς καί μοί προξενήσῃ τήν πραγματικήν συμφοράν καί δυστυχίαν».
Ταῦτα ἐν περιλήψει εἶπον πρός τά ἐν Σελᾶ προσφιλῆ πνευματικά μου τέκνα.
† Ο Τριφυλίας και Ολυμπίας Ανδρέας*
*(† Ανδρέας Τριανταφύλλου επίσκοπος Τριφυλίας και Ολυμπίας : από 1922 έως 1938)

Από το αρχείο της Μαρίκας Γαραντζίωτη,  κόρης του Θεοδώρου Γαραντζίωτη.

Παρατήρηση: Το όνομα του οικισμού Σελάς της κοινότητας διορθώνεται σε Σελλάς το έτος 1940.
... ...
Σέλιτσα είναι η σημερινή Βέργα (Η μετονομασία από Σέλιτσα σε Βέργα έγινε το 1956).